سفارش تبلیغ
صبا ویژن

88/3/5
11:13 عصر

بسوی تل آویو و فراتر از آن!

بدست سوره در دسته حزب الله، دولت نهم، سید حسن نصر الله، جنگ33روزه، شهاب3، سجیل1، سجیل2، Sejjil-2، فاتح110

بسم الله و علیک سلام
 میدونم جو انتخاباتیه و حال و حوصله این حرفها را ندارید ولی؛ ولی 3 خرداد مصادف با عقب نشینی زودتر از هنگام اسرائیل از جنوب لبنان و آغاز فروپاشی ارتش جنوب (مزدوران لحد) هست. (یکی از اهداف اسرائیل در جنگ33 روزه اشغال دوباره این مناطق بود). در همین روزها به ابتکار و پشت کار دولت نهم سجیل2 هم با موفقیت آزمایش شد (خوب باید یکچیزی به این مناسبت مینوشتیم).
 القصه؛ گرچه رویای عقب نشینی حزب الله تا لیتوانی محقق نشد، ولی اگر هم موفق میشد با فاتح110 هیچ حاشیه امنی برای اسرائیل بوجود نمی آمد. وحالا اگر هم سیستم دفاع ضد موشکی امریکا در اروپا مستقر شود... تا آخر مطلب را بخوانید ببینید چه میشود!
سید حسن نصرالله میگفت: الی الحیفا، و الی ما بعد الحیفا، والی ما بعد ما بعد الحیفا.
کارشناسان میگفتند الی مابعد ما بعد مابعد حیفا میشود نیروگاه دمونا ویکی قبلترش تل اویو و الی ما بعد حیفا میشو بین حیفا وتل آویو.
محتشمی پور در آغاز جنگ 33 روزه در مصاحبه با شرق گفت: برد موشک های حزب الله 250 کیلومتر است. فکر کردم این حرف چه ارزشی دارد. در CNN یافتم از نظر غربی ها بیشترین برد موشک حزب الله 150 کیلومتر است. جای تعجب داشت این حرام لقمه های غربی همیشه روی این اعداد میگذاشتند ولی اینبار کمتر از منابع ایرانی میگفتند پس رمز و رازی در پس پرده بود.
با مراجعه به نقشه CNN و مقیاس نقشه در یافتم اگر حزب الله موشکی با برد 250الی280 کیلومترداشته باش در شرایط فعلی حتی غزه را هم میتواند مورد هدف قرار دهد! واگر حتی به ناچار تا پشت رودخانه لیتوانی عقب نشینی کند برد موشکهایش بازهم به دیمونا و تل آویو میرسد و در صورتی که تا جنوب بیروت عقب نشینی کند برد موشکیش هم چنان حیفا را که یکی از سه قطب اقتصاد اسرائیل است را در زیر آتش خود دارد؛ اما در مورد برد موشکی 150 کیلومتری مسئله به گونه ای دیگر بود و اگر حزب الله تا پشت لیتوانی عقب نشینی کند میتوانست تنها حیفا و مابین حیفا تل آویو رابزند.
هفته اول میگفتند نابودی حزب الله هفته دوم جنگ میگفتند خلع سلاح حزب الله و در هفته سوم گفتند عقب بردن حزب الله تا پشت لیتوانی. چشمشان را به برد 250 کیلومتری موشکهای فاتح110بستند تا توجیحی باشد برای عقب بردن حزب الله به پشت لیتوانی. که مثلاً بگویند حزب الله نتواند تل آویو را تهدید کند. زهی خیال باطل.
فاتح 110A از سال 2002 عملیاتی شده باوزن 3.5تن و لانچر زمین پرتاب (احتمالاً برای حزب الله سیلوی زیر زمینی) دارای سیستم سوخت جامد (پیشرفته) که با کلاهک متعارف 600 کیلوگرمی تنها 10 الی 20 متر خطا دارد. البته فاتح نکته ای دارد که سایر موشک های بالستیک ایرانی ندارند. آنهم سیستم هدایت الکترو اپتیکالی در کنار سیتم هدایت INS است.
 این موشک 8-9 متری همان ابزاریست که باعث میشد، حتی اگر اسرائیل تا لیتوانی را هم فتح میکرد هیچ چیز بدست نمی آورد جز ساختمان های سوخته تل آویو.
البته ایران خودش شهاب3 را داشت و مانند امریکایی ها که دائم روی یک سلاحشان تبلیغ میکنند روی آن مانور میداد. بنا به گفته منابع غربی شهاب 3(A) میتوانست کلاهکی  یک تنی حمل کند. ولی مدل(B) دارای کلاهک متعارف 700کیلو گرمی بود. والبته مدل های تکمیلیC و D که هیچ توضیحی در موردش داده نشده. اماشهاب 3 یک مشکل کوچک داشت سیستم سوخت مایع؛ که در نتیجه قبل از عملیات باید سوخت گیری شود؛ که وقت گیر است.
 حدود یک سال پیش ایران سجیل یک را آزمایش کرد و بدون آنکه ذره ای اطلاعات در مورد آن بدهد. اینبار سیاست ایران در مورد سلاح جدیدش به مانند سیاست روسها بود. نه طول نه عرض نه ارتفاع و نه حتی برد موشک. گفته شد نزدیک به 2000 کیلومتر. یعنی به اندازه شهاب3. اما سجیل یک، 2امتیاز داشت؛ سوخت دو مرحله ای(اولین موشک بالستیک ایرانی دو مرحله ای) آنهم سوخت جامد. در این صورت این موشک تنها چند دقیقه پس از دستور امکان شلیک شدن داشت. یک موشک همیشه آماده شلیک.
زمانیکه سفیر یک؛ اولین کاوشکر فضایی ایران پرتاب شد، منابع غربی شلوغش کردند که این یک موشک قاره پیما یا همچین چیزی بوده است. جواب ایرانی ها مشخص بود. خاصیت موشک قاره پیما به این است که بگویی دارم نه اینکه استفاده اش کنی. از میان اینهمه موشک قاره پیما هیچ کدام برای عملیات نظامی استفاده نشده است. ترس غربی ها از این جهت بود که اگر ما به این پیشرفت برسیم که موشکمان از جو خارج شود و به هدفش دقیق اثابت کند، تکنولوژی موشکی ایران به نقطه بی بازگشت میرسد. واین به معنای این است که شاهد شماره معکوس برای رسیدن ایران به تکنولوژی موشک های قاره پیما باشند.
 اما سجیل2 پا به عرصه گذاشت و یک موشک بالستیک ایرانی بود که از  جو خارج شد و به هدفش اثابت کرد با دایره خطایی کمتر از 30 متر (وزیر دفاع خطای این موشک را کمتر از شهاب3 دانست). در نتیجه این یک گام اساسی جلو افتادیم. احتمالاً اساسی ترین تفاوت سجیل-2 با سجیل-1(با برد تقریبی2000کیلومتر)، برد آنها میباشد. اگر تفاوت آنها در نوع کلاهک میبود حتماً با عنوان سجیل-B1 معرفی میشد.

 

پی نوشت:
1-موشک های بالستیک داری حرکت قوسی بوده یعنی به حالت نسبتاً عمود صعود کرده وبه حالت عمود سقوط میکنند که این مسئله باعث سرعت ماورای صوت کلاهک میشود در نتیجه انهدام آنها را توسط ضد مشک تقریباً غیر ممکن است(تا 1990 هیچ ضد موشکی بر علیه این موشک ها ساخته نشده بود).
2-سیستمINSیعنی دادن مختصات هدف به موشک و الکترواپتیکال یعنی موشک به صورت هوشمندانه هدف راشناسایی میکند.
3-سوخت جامد حجم کمتری میگرد و قابل ذخیره شدن است البته برای سوخته شدن سوخت در فراتر از جو منبع اکسیژن یا هوا نیز درون موشک کار گذاشته میشود.
4-موشک های بالستیک زیر 1000کیلومتر را تاکتیکی و موشک های بالستیک بالای 1000کیلومتر برد را استراتژیک(راهبردی) مینامند؛ که گونه دوم در سه دسته میان برد(1000 تا 3500) کیلومتر و دوربرد (3500 تا 8000) کیلومتر و قاره پیما(8000+) برد تقسیم میشوند.
5- درصورتی که موشکها از جو خارج شوند هیچ ضد موشکی در بیرون جو بر آنها موثر نمیشود؛ تمام پروژه جنگ ستارگان رونالد ریگان سعی در ساخت رهگیر ما ورای جو موشک های بالستیک قاره پیما بود که توسط بوش نیز به راه افتاد ولی جز تبلیغات پوچ نتیجه جدی نداشت.
6- بهانه آمریکا برای استقرار سامانه پاتریوت در لهستان رهگیری شهاب3 ایران بود و حالاکه سجیل2 از جو خارج میشود و بعد عمود به هدفش اثابت میکند، این بهانه از سکه افتاد.(البته در صورت جدی شدن مسئله پاتریوت ها احتمالاً روسیه نیز ایران را به S300 خود مجهز میکند؛ که این سامانه معادل پاتریوت محسوب میشود و در صورت حمله هوایی اسرائیل بشدت موثر عمل میکند. در همین رابطه قرار دادی منعقد شده که روسها منتظر عملکرد امریکا در مورد سامانه دفاع موشکی در شرق اروپا هستند). گرچه پیش از این هم اعلام شد پاتریوت ها نمیتوانند شهاب3 را رهگیری کنند وحالا دیگر عمراً. البته روسها پاتریوت ها را تهدیدی برای اسکندر های میان برد خود میدانند.
7- احتمالاً برد سجیل2 بیش از2000کیلومتر و تا حدود 3500 کیلومتر افزایش یافته یعنی معادل اریحا2(موشک بالستیک اتمی اسرائیل) که در این صورت میتوان متصور شد که ایران با کمی توسعه در سیستم موشکیش(مثلاً سوخت 3 مرحله ای جامد) تا چندی دیگر حتی به موشک های بالستیک میان برد برسد .
حالا ما هم نیز میگوییم الی مابعد، مابعد تل آویو!!!

والسلام علی الی المجاهدین